Turbonegro | Live at Gazarte 9/11/2025

Turbonegro | Live at Gazarte 9/11/2025 Photo credits

Οι Turbonegro ταρακούνησαν για τα καλά το Gazarte

Με το που έμαθα ότι οι Turbonegro θα εμφανιστούν στην Αθήνα, ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτό το live, καθώς δεν είχα πάει να τους δω στη Μαλακάσα όταν είχαν έρθει!

Μετά τους Samael λοιπόν την Παρασκευή, ξανανέβηκα στο Gazarte, και μιας και ήταν Κυριακή, αρκετά νωρίς, χωρίς να τρέχω πανικόβλητη να προλάβω το live!

Δεν υπήρχε support, οπότε στις 10 βγήκαν οι Turbonegro στη σκηνή για να μας ταρακουνήσουν για σχεδόν μιάμιση ώρα. Από τις πρώτες νότες του Back to Dungaree High, του opening track, γινόταν πανζουρλισμός! Ακολούθησαν τα Part III: Rock 'N' Roll Machine, Hurry Up & Die, Get It On, με όλο το Gazarte να πηγαίνει πάνω κάτω και να τραγουδά τους στίχους. Συνέχεια με Zillion Dollar Sadist, Selfdestructo Bust, και το crowd surfing καλά κρατούσε! Σε μια φάση — sorry, δε θυμάμαι σε ποιο τραγούδι — ο Duke of Nothing βγάζει μια τεράστια σημαία της Παλαιστίνης με το σήμα της μπάντας στη μέση, και το κοινό φώναζε “Free Palestine”.

Hot for Nietzsche, City of Satan και Black Rabbit ακολούθησαν στον ίδιο ρυθμό και παλμό, με την μπάντα σε αστείρευτα κέφια.

Do You Do You Dig Destruction με ένα Gazarte προς κατεδάφιση, και Boys of Nowhere από το Retox του 2007, που το πρόσθεσαν για πρώτη φορά στο setlist τους για αυτή την περιοδεία.

(Are You Ready) For Some Action, All My Friends Are Dead (χαμός!), Fuck the World, και κλείσανε με το αγαπημένο μου The Age of Pamparius (Gonna bake a motherfucking pizza tonight!).

Περιμέναμε όλοι για το encore, κι αυτό δεν άργησε σχεδόν καθόλου, αφού βγήκαν και μας κέρασαν άλλα τρία: Rendezvous with Anus, I Got Erection — όπου ο Duke μας χώρισε σε δύο "στρατόπεδα" για το sing-along — και μας αποχαιρέτισαν με το 18ο τραγούδι της βραδιάς, αφιερωμένο στον κιθαρίστα Euroboy (Knut Schreiner), το Prince of the Rodeo.

Ήμουν πολύ τυχερή που το έζησα όλο αυτό, ανάμεσα στα παιδιά του fan club τους, Turbojugend Athens, που δεν σταμάτησαν να χοροπηδάνε και να τραγουδάνε καθ’ όλη τη διάρκεια.

Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω — τι live ήταν αυτό; Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θέλω να τους ξαναδώ σύντομα, πάλι σε club και όχι σε φεστιβάλ!